Wanneer u Stûv leest, valt één detail meteen op: het accent circonflexe op de “u”.
Dat accent is geen versiering. Het is een betekenisvol teken, bewust gekozen.
Het accent circonflexe verwijst vaak naar de geschiedenis van een woord. Naar een oudere vorm. Naar een oorsprong.
Bij Stûv herinnert het aan de herkomst van de naam: het Waalse dialect, een regionale taal uit Wallonië.
In dat lokale taalgebruik betekende stûv eenvoudigweg een houtkachel.
Een functioneel woord, ontstaan uit dagelijks gebruik, verbonden met warmte en wonen.
Het Waals is geen vreemde taal. Het is een regionale taal, voortgekomen uit het Latijn en het Frans, lokaal verankerd en mondeling doorgegeven.
Het accent circonflexe onderstreept dat stille, culturele erfgoed.
Het accent circonflexe is ook een visueel ankerpunt.
Het begeleidt een duidelijke grafische logica: S-T-U-V, vier opeenvolgende letters in het Latijnse alfabet.
Die opeenvolging staat voor continuïteit.
Voor een vloeiende lijn. Voor helderheid zonder overbodige complexiteit.
Dat principe herkennen we ook in onze kachels: een vanzelfsprekende relatie tussen vuur, vorm en ruimte.
In een wereld waarin merknamen vaak lang, luid of conceptueel zwaar zijn, blijft Stûv sober.
Vier letters. Eén accent. Geen uitleg nodig.
Het accent maakt integraal deel uit van de naam.
Het benadrukt dat elk detail telt en dat niets toevallig is.
Stuv schrijven zonder accent zou iets anders betekenen.
Een ander woord. Een andere intentie.
Wij hebben bewust gekozen voor deze vorm: lokaal verankerd, internationaal leesbaar, trouw aan de oorsprong en open naar de toekomst.